Om het welzijn van bossen te bepalen en in te schatten hoe de toekomst van onze bossen er zal uitzien, bekijken wetenschappers vaak enkel het bos als geheel. Maar de processen die in elke individuele boom plaatsvinden dragen in grote mate bij tot de toestand van het bos waarin ze groeien. Het is dan ook zo dat het bestuderen van individuele bomen in verschillende omgevingen en onder verschillende omgevingsomstandigheden een cruciale factor is in het begrijpen van hoe bossen zullen reageren op klimaatveranderingen.
__________________________________________________________________
“Dendrochronologen, houtanatomen, plantfysiologen, bosgenetici en bosecologen uit 27 verschillende Europese landen werkten samen om bomen een stem te geven.“
__________________________________________________________________
Weinig mensen weten dat het water dat wordt opgenomen door de wortels van een boom door de stam getransporteerd wordt via dode cellen. Die vormen een soort buizensysteem waarlangs het opgenomen water tot bij de bladeren geraakt. Behalve deze dode cellen bevatten de wortels, de stam en de takken van bomen ook nog levende cellen, die dus wel hun celinhoud bewaard hebben. Deze cellen spelen een belangrijke rol in lokale uitwisseling van water binnenin de boom en ook in de processen die zorgen voor de opslag en het transport van koolstof. Als er tijdens extreme omgevingsomstandigheden, bijvoorbeeld erge droogte, iets misgaat in deze processen komt het goed functioneren van bomen in het gedrang en kan het zijn dat ze onmiddellijk sterven of een volgende extreme toestand niet aankunnen.
Onderzoek toonde aan dat de groei van bomen langzaam afneemt in de periode voor hun dood. Door het samenbrengen van gegevens van 36 verschillende boomsoorten uit 200 locaties wereldwijd werd door wetenschappers ontdekt dat deze periode gemiddeld 19 jaar is maar soms tot 200 jaar kan oplopen. Dit is belangrijke informatie voor bosbeheerders. Op basis van deze gegevens kunnen ze immers gezonde bomen onderscheiden van bomen die zullen sterven en dit een heel eind voor de effectieve dood van een boom.

Microscopische doorsnede van een tak van de kurkeik (Quercus suber). Foto: Elisabeth M.R. Robert
Bomen een stem geven
Deze ontdekking gebeurde door wetenschappers van de Europese COST-actie STReESS, wat staat voor Studying Tree Responses to extreme Events: a SynthesiS. Met deze actie bracht de European Cooperation in Science and Technology (COST) verschillende onderzoekers samen die elk gespecialiseerd zijn in een deel van het boomonderzoek. Dendrochronologen, houtanatomen, plantfysiologen, bosgenetici en bosecologen uit 27 verschillende landen werkten samen om bomen een stem te geven.
De actie startte in 2012 en eindigde in april 2016. De groep van wetenschappers kwam twee keer per jaar samen om hun resultaten samen te leggen, nieuwe onderzoeksvragen te bepalen en hun onderzoeksplannen op Europese schaal uit te stippelen. Ik engageerde me als afgevaardigde van de jonge onderzoekers in het bestuurscomité van de actie, als verantwoordelijke van een onderzoeksgroep rond het belang van levend weefsel in bomen en als medewerker van de groep die het sterven van bomen bestudeerde.

Francesco Minnuno tijdens de STReESS tentoonstelling in Joachimthal, Duitsland. Foto: Marcin Klisz
Tijdens de afsluitende meeting in de bossen van Joachimsthal nabij Berlijn organiseerden de STReESS-onderzoekers een tentoonstelling waarop ze hun resultaten toonden aan een breed publiek. Bezoekers kwamen binnen in de tentoonstellingsruimte via een bijzondere rode loper: een tapijt met een grote print van de innerlijke structuur van een lariks waarop vele jaarringen te zien waren. Op die tentoonstelling konden de bezoekers ook kennismaken met een speciale boom, namelijk een ‘sprekende’ boom, die via Twitter berichten stuurde over zijn sapstroom en algemene toestand.

Arturo Pacheco, Angela Luisa Predin en Giai Petit op de rode loper tijdens de STReESS tentoonstelling in Joachimthal, Duitsland. Foto: Sabine Rosner

Interview van Ute Sass-Klaassen, verantwoordelijke van de STReESS actie, bij de Twitterende boom in Duitsland. Foto: Marcin Klisz
Twitterende bomen
Bomen die uitgerust zijn met sensoren die hun sapstroom, groei en omgevingscondities meten sturen jou berichten via Twitter. Als het op een dag bijvoorbeeld veel regent, kan je eens kijken welk effect de regenval heeft op de bomen in je omgeving. Op dit moment is er een klein netwerk en sturen enkele Belgische bomen en een Duitse boom berichten de wereld in, maar in de nabije toekomst zal het netwerk uitgebreid worden. Het is niet alleen de bedoeling mensen meer in contact te brengen met het functioneren van bomen maar ook om van minuut tot minuut gegevens te verzamelen, die dan helpen het verband tussen het functioneren van bomen en hun omgeving beter te begrijpen.
Titelfoto: Kurkeikbos in de Alentejo-regio in Portugal. Foto: Elisabeth M.R. Robert.
About the author
Gwenhaël de Wasseige
Gwenhaël has been staring at the stars since her childhood. She studied physics at the Université Libre de Bruxelles. She is currently a PhD student traveling between the VUB and the University of Wisconsin. As a member of the IceCube collaboration, she is highly involved in outreach activities, such as physics masterclasses for high school students or public exhibitions.