Onze bevolking blijft groeien en door de geschiedenis heen heeft dat er voor gezorgd dat onze strategie om die massa mensen van energie te voorzien, veranderde. Ook al kunnen we voorlopig nog nog wel even verder met de voorraden, toch zullen ze ooit uitgeput raken. Het werd tijdens de eerste oliecrisis (1973) van de daken geroepen: over 40 jaar zijn de aardoliereserves uitgeput. Wat is daar nu van aan, meer dan 40 jaar later?
De alarmbel ging rinkelen toen we voor het eerst in de geschiedenis minder nieuwe aardolie(velden) vonden dan we met z’n allen jaarlijks verbruiken. We vinden op dit moment wel nog nieuwe velden, maar uiteraard zal dit niet blijven doorgaan. Bovendien beseft het grote publiek steeds beter welke milieugevaren verbonden zijn aan het oppompen van aardolie. Er is dan ook wereldwijd protest tegen nieuwe exploitaties, zoals die in het noordpoolgebied.
Omdat de oliereserves slinken, zijn we begonnen aan de ontginning van schaalolie. Schaalolie is gewone aardolie maar zit opgeslagen in grondlagen die aardolie niet makkelijk loslaten. Met nieuwe technieken (fraccen) slagen bedrijven zoals Chevron en ExxonMobil er toch in om deze olie (en gas) te winnen. Hiervoor worden eerst lange gaten in het gesteente geboord, door een grote druk op het gesteente gaat het barsten en dan worden er via de barsten kleine steentjes in het gesteente gepompt zodat de barsten blijven bestaan als de druk wordt weggenomen.
De olie kan dan via de barsten uit het gesteente stromen. Een nadeel is dat de bodem hierdoor poreus wordt. Het gas dat zich doorgaans boven de olie bevindt kan zich een weg naar boven banen, tot bijvoorbeeld in onze grondwatertafel. Zo komt het dat in huizen in de buurt van dergelijke schaliegaswinningsgebieden, ‘ontvlambaar’ water uit hun kraan kunnen zien stromen. In Europa is men zich meer bewust van de problematiek dan in de VS.
Naast olie, gas of steenkool zijn we ook tal van andere grondstoffen aan het opgebruiken. Zo ook indium tin oxide, een chemische verbinding die je misschien nu wel op je smartphone aan het gebruiken bent. Veel touch screens werken via het principe van ‘schakelaars’: in je scherm zitten er zo duizenden van, met je vinger maak je het contact. Indium tin oxide is het perfecte materiaal hiervoor omdat het zowel transparant als elektrische geleidend is. De globale reserve aan indium die nog kan worden ontgonnen, wordt geschat op 11000 ton. In 2012 werd 600 ton ontgonnen en die hoeveelheid stijgt met 15% per jaar. We hebben dus nog voor 20 jaar indium.
Onze reserves zijn dus de eerstvolgende jaren nog niet uitgeput, maar het zal steeds meer moeite kosten om ze te winnen. En in onze pogingen om energie te winnen, creëren we een steeds toenemende milieulast.
We Are Paris
Wtnschp is trotse partner in “We Are Paris”, de klimaatactie die de 2015 United Nations Climate Change Conference in een breder perspectief plaatst. In het midden van één van de belangrijkste conferenties ooit lanceren we het dossier “Energie in 2050“ in de hoop beleidsmakers, activisten en het volk wetenschappelijk te informeren over energie. Voor meer van onze artikels over klimaat en klimaatverandering, neem zeker een kijkje op www.weareparis.be!
